ای عــلــم خـدا در نـفـس روح فـزایـت            ای بوسه زده صدق به خاک کف پایت

آغــوش خـدا بـاز بـه هـنـگـام دعـایـت            لبریـز شـده ظـرف زمان هـا ز ثـنـایت

عـالـم هـمـه لـب‌تـشـنه؛ تو دریای علومی

استـاد کــلــیـم الله و عـیــسـای عــلـومــی

تو نخل علوم استـی و دانـش رطـب تو            آیــات خـــدا شـیـفــتــۀ لـعــل لــب تــو

خـورشید چراغـی است به بزم ادب تو            تا هست شب و روز بوَد روز و شب تو

عـلـم است یـکـی لالـه ز بُـستـان وسیعت

تـا حـشـر، اسـاتــیـد جـهـانـنـد مــطـیعـت

دریای کـمالات، یکی جرعـه ز جـامت            توحـیـد زده بوسه به لب هـای هـشامت

آیــات خـــدا دانـــۀ مـــرغ لـب بــامـت            جبریل امین مست ز صهـبـای کـلامت

تـو شـعـلـۀ روشـنـگـر مـصـبـاح هُـدایـی

تـو نـخـل شـکـوفــا شــدۀ خـون خــدایـی

عترت به تو می بالد و قرآن به تو نازد            نازند به ایمان همـه، ایـمـان به تو نازد

علم و ادب و حکمت و عرفان به تو نازد            والله قــســم، داور مـنّـان بـه تــو نــازد

تو عـلـمـی و انـصـار تـو دور تو رواقـت

در هـر دو جهـان طاق بوَد مـؤمنِ طاقـت

بی‌مهر تـو بـر نخل ولایت ثمری نیست            بی نطق تو از خون شهیدان اثری نیست

بی نور تو بر گمشدگان راهبری نیست            غیر از سر کوی تو به عالم خبری نیست

از شـدّت ایـمـان به تو بـودش چو تـوسّل

شـد آتـش سـوزنـده به هـارون درت گـل

رخسار تو خورشید دل اهل یقـین است            وصف تـو به پیشانـی قـرآن مبین است

اخـبار و روایات تو سرمایـۀ دین است            گلخانۀ فـقـه تو سـماوات و زمیـن است

استاد چـو حـمـران تـو دیـدنـد، نـدیــدنــد

چـون جـابـر حـیـان تو دیـدنـد، نـدیــدنــد

پـرواز دعـا بـسـتـه بـه آئـیـن تـو بـاشـد            شیـریـنـی جـان از لب شـیرین تو باشد

جـبـریـل امیـن بـنـدۀ تـمـکـیـن تو بـاشد            آئـیــن مــن آیـیــنــۀ آئــیــن تـو بــاشــد

جـز مذهب حـق تو، به قـرآن، به پـیـمبر

لا مـذهــبـیِ مـحـض بـوَد مـذهـب دیـگـر

قـرآن همـه رازی که بوَد؛ زیـر زبانت            آیــات خـــدا ریـخــتـه از دُرج دهـانـت

سوگند به قـرآن همه وحی است بیـانت            مهمان بـه سر سفـرۀ عـلم است جهانت

نـه شـافـعـی و مـالـکـی و حـنـبـلـی‌ام من

والله قــســـم پـــیـــرو آل عـــلـــی‌ام مــن

حکمت شده لطف و کرم حضرت صادق            دانـشگــه قــرآن، حـرم حضرت صادق

جاری است مسیحا ز دَمِ حضرت صادق            علم است بـه ظـلِّ علـم حضرت صادق

عـلـمش همه نـور است به طـور دلِ آگاه

نـوری اسـت کـه فـرمـوده خدا یـقـذفه الله

اولاد پـیـمـبــر همـه نورنـد کــه نورنـد            یک سلسله زین طایفه دورند که دورند

اینـان بـه دو دنیا همه کورند که کورند            پامال صف حشر چو مورند که مورند

هـفـتـاد و دو فـرقـه که هـلاکـند، هلاکـند

یک فـرقـه فـقـط اهل نـجـاتـنـد که پاکـنـد

تا چند به این سوی و به آن سو نگرانید            قـرآن بـگـشـایـیــد و بخوانیـد، بخوانیـد

خـود را همـه بـر آل محـمـد برسـانـیـد            آن فـرقـه کـه از اهـل نجـاتـنـد، بدانـیـد

والله قــســـم ذریّـــۀ پـــاک رســـولـــنـــد

نـسـل عـلـی و حضرت زهـرای بـتـولـند

والله بـوَد راه خــدا، عــتــرت و قــرآن            پـیـغـمـبـر ما داده نـدا عـتـرت و قـرآن

بنوشتـه به خـون شهـدا عتـرت و قرآن            یک لحظه ز هم نیست جدا عترت و قرآن

میثم درِ این خانه نجات است نجات است

خاک درشان خوب‌تر از آب حیـات است